Paijan numpak bis ape mburoh ngedhos nok lamongan, jarene wong-wong penggaweane saiki dadi dosen (olehe Ngedhos sampek sasen-sasen).
nok njero bis maeng wis enek penumpange siji, macake necis katik nganggo arloji sing taline nggilap ngulapne moto. Paijan gawok, didelak-delok wong kuwi kok senthak-senthuk sirahe karo lambene unyal-anyul koyo wong edan. "sakjane kenek opo wong kuwi" batine Paijan
Paijan imbas-imbis rodo wedi, terus nyedhak. karepe ape takok wayah.
Paijan takok "mas, saiki jam piro?"
wong maeng ora njawab, meneng wae karo nglirik thok.
"mas, jam piro?" Paijan takon maneh karo suarane rodo dibanterno, tapi wong maeng yo tetep wae meneng ora ngrewes blas.
Paijan muring-muring ambek nablek pundake wong maeng karo ngomong "mas, sampeyan ki budheg po piye? ditakoki jam wae kok angel tenan. lagek duwe jam ngono wae anggakem wis ra kaprah."
kaget ra karuan, wong maeng nyoplok head set sing nok kupinge karo ngomong"ono opo tho, mas... sampeyan kok srengen karo aku? njumbulno wong wae.... ra ngenak-ngenaki lagek ngrungokno Wariyati"
"sepurane, mas. aku ra njowo nek kupingem mbok sumpeli ngonokan. Wariyati ki yo sindir idolaku je.. aku sileki sedhelok yo?" jare Paijan ndromos
We.. nggladrah... karepe takok wayah lha koq malah gayeng nyetel sindiran.... Jan, Paijan
Tidak ada komentar:
Posting Komentar