Dongkrake Ngganjel...

Sore kuwi Paidi nyegat angkot ape muleh mergawe. Maklum, najan dhe’e ki montir tapi durung duwe udhug, menyang muleh mergawe mesthi repot nyegat angkot.

Bareng enek angkot liwat, diendheg terus numpak.
Nok njero angkot maeng Paidi jejeran karo cewek pegawai apotek. Mergo penumpange wis pol, najan usel-uselan Paidi yo hoah-hooh wae, lha sing dijejeri wong ayu. Malah ijek kober njaluk kenalan “jenenge sopo, mbak? Kenalno aku Paidi”
“Susi, mas” cewek maeng nanggepi jalukane Paidi

Ndilalah nok tengah dalan, angkot ijek gelem mendheg mergo enek wong tuwek nyegat ape numpak, padahal angkot ki maeng wis ora cukup dileboni penumpang maneh.

Anggite karo golek kesempatan, Paidi kondho karo cewek jejerane maeng “Sus, ngesakno wong tuwek kuwi nek ra oleh kendaraan ra iso muleh. Iki kan angkot terakhir”
“lha apike piye, mas Di? Sampeyan ape mudhun ben dinggo wong kuwi ye?” takoke Susi
“yo ora ngono, piye nek awakem tak pangku, ben wong tuwek kuwi iso numpak?” jare Paidi

Eh, jan awak apik tenan. Susi yo kok gelem wae nuruti karepe Paidi “yo wis, mas. ra popo” jare Susi karo mapan nok pangkone Paidi.

Nok njero angkot sing malah sesek ki maeng mergo enek tambahan penumpang, Paidi malah mesam-mesem, seneng atine iso mangku wong ayu.

“omahem endi to Sus?” Paidi takok
“ngumpakdalem, mas. lha sampeyan endi?” Susi mbales takok
“mojoranu” jare Paidi
“awakem ki mergawe nok apotik tho, Sus?” Paidi takok maneh
“lho sampeyan kok eroh, mas?” Susi gawok
“lha, ambunem ki obat thok je...” jare Paidi

“lha nek sampeyan, mas? mbengkel po piye? gentenan Susi sing takok
“yo, Sus bener. Lha awakem yo kok eroh?” Paidi ketularan gawok
“iyo, tho... lha lehku njungok nok pangkonem ki ra penak kabeh... dongkrakem ngganjel” jare Susi

Koyo disamber bledhek, rupane Paidi sakkal dadi abang mbranang, ngempet isin mergo sak angkot krungu opo sing dadi omongane Susi.

Ooo alah ...Di... Paidi...